człowiek z liściem na głowie...

Czasem tak się czuję. Nic na to nie poradzę. Chodzę po mojej wsi z aparatem na szyi. Ludzie się na mnie gapią. A niech się gapią.
Łazimy (w ramach spacerków) po największych chaszczach, które jeszcze niedawno były parkiem dworskim. Marzę, ze wreszcie się ktoś tym zajmie. Byle sensownie. Chętnie pomogę.

Na razie zbieramy patyki, łapiemy bokehy, a liście szeleszczą.

aaa.... i wyszukuję miejsca gdzie rosną fajne patolki. Bo mam plan.

Polowania na bokehy ciąg dalszy...