na przekór...

... niepomyślnym wiadomościom, na dźwięk których opadają skrzydła, i 17 st w domu [edit: już jest 16] i zimnej wodzie w kranie. Na przekór szwankującemu aparatowi foto i gasnącemu znienacka na środku skrzyżowania lub w pustych polach samochodowi... i przykrym informacjom o niedostarczonych przesyłkach, ja ciągle wierzę, że niedługo/kiedyś/wnet wreszcie uda się pokonać wszystkie problemy. Oby ta seria, która pojawiła się zgodnie z prawem Murphy'ego [Wszystkie sprawy biorą w łeb jednocześnie. Everything goes wrong all at once.], zechciała mi natychmiast odpuścić. Bo "siła złego na jednego..." i ja aktualnie mam dość...

Z TAKIM kwiatem we włosach życie może być łatwiejsze? Zakładam go na polepszenie humoru i wygrzebanie z dołków. Trzymajcie kciuki, by serwisanci znaleźli dla mojego pieca czas jeszcze dziś, a nie dopiero za tydzień.

Edit o 22.10: niedawno wyszli panowie, piec działa... co nie znaczy, że jest całkiem sprawny [wszak Każde zepsute urządzenie techniczne działa poprawnie w obecności wykwalifikowanego personelu naprawczego.] Ale kaloryfery są ciepłe. I to jest jedyna dobra wiadomość tego dnia! Dziękuję za trzymanie kciuków. Jutro Was poproszę o wstawiennictwo w samonaprawieniu się aparatu. Bo na obfocenie czekają naprawdę FAJNE rzeczy... ;-)))