Na fali groszkowej... wykorzystuję zanim mi przejdzie... dziś w brązach czeko-ladkowych...
Scenka dzsiejsza domowa: 15 minut po zjedzeniu obiadu (dość lekkiego, ale nota bene drugiego, bo pierwszy w przedszkolu zjadł) Igor marudzi "mamuuuuuuuuuuś... głodny jestem"... "tak? co byś synku zjadł? zupy jeszcze chcesz?" - naiwnie pytam... "głodny jestem na coś... na coś dobrego... batonika bym zjadł albo czeko-ladkę albo loda albo ciasto albo cukierka".... ;-))) Niewybredne mam dziecko, prawda?
Grochy w czekoladowej wersji - bajeczne:) to ładny inspirator z Twojego młodzieńca:)a już moje kolczyki dotarły:) dziękuje bardzo
OdpowiedzUsuńZa czekoladą nie przepadam, ale kolor czekoladowy uwielbiam! Taka broszka ach! Marzenie moje!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie.
Mniam!Śliczna i apetyczna:)Kojarzy mi się z taką sukienką w grochy, w których kiedyś dziewczęta tańczyły rock&rolla:)
OdpowiedzUsuńprzyznam sie, ze ostatnio poczynilam kilka rowniez groszkowych ale ruszofych broszek.(jak obfoce - pokaze):) i taki glod "na cos slodkiego" doskonale znal z wlasnego doswiadczenia(moja mama z mojego dziecinstwa rowniez;-)pozdrawiam cieplo.
OdpowiedzUsuńps. a czekoladowa brocha piekna!!!
OdpowiedzUsuńBoa Tarde, lindíssima. bjs.
OdpowiedzUsuńna pierwszym zdjęciu myslałam, że do zjedzenia:)
OdpowiedzUsuńCzekoladka.. mniam, brocha cudna do zjedzenia.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Florciu, śliczne groochy czekoladkowe.
OdpowiedzUsuńa co do "głodu" ( o tak na tym sie znam) to u nas Wito mówi "mamo jestem głodny na słodkie/na coś dobrego" hehehehe smarkacze jedne ;P
Mniammmmm....:-)
OdpowiedzUsuńOJ maniamuśna czekoladka :)))Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńświetny ten dodatek w grochy!
OdpowiedzUsuńCzekoladowa brocha iście do schrupania, cudeńko...
OdpowiedzUsuńbrocha piękna i smakowita, a małego łasuszka proszę mocno wyściskać:)))
OdpowiedzUsuńИзумительно!!!
OdpowiedzUsuńno nie mogę, uwielbiam ten czekoladowy brąz i do tego w kropy mrrrrrrrr....... broszka jest super:)
OdpowiedzUsuń